تأثیر جایگزینی جو به جای ذرت ، با و بدون استفاده از آنزیم در تغذیه جوجه های گوشتی

مصرف جو به علت داشتن پلی ساکاریدهای بتا–گلوکان در جیره جوجه های گوشتی محدودیت دارد. می توان با مصرف آنزیم های تجارتی از جو به مقدار بیشتری در جیره طیور استفاده کرد. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر مکمل آنزیمی بتا–گلوکاناز بر عملکرد جوجه های گوشتی، درصد چربی محوطه بطنی، وزن روده ها و ارزیابی اقتصادی تولید یک کیلوگرم گوشت در جیره های شامل سطوح مختلف ذرت و جو به اجرا درآمد. تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی تجارتی در سن هفت روزگی به 45 گروه 12 قطعه ای تقسیم شدند و به هر سه گروه از جوجه ها یکی از 15 جیره آزمایشی که در آنها جو در سطوح صفر (گروه شاهد)، 25، 50، 75 و 100 درصد جایگزین ذرت شده بود، همراه با دو سطح از آنزیم (025/0 و 05/0 درصد)، تا سن 49 روزگی داده شد. جیره ها با استفاده از روغن به نحوی فرموله شدند که پروتئین و انرژی آنها یکسان گردیده بود. در سن 49 روزگی دو قطعه خروس و دو قطعه مرغ از هر تکرار انتخاب و پس از وزن کشی، جهت تعیین وزن لاشه، چربی محوطه بطنی و وزن روده ها ذبح شدند. نتایج نشان داد که افزایش وزن جوجه های گوشتی با افزایش هر سطح از جانشینی جو بدون آنزیم به جای ذرت به ترتیب 83/0، 08/6، 9/12 و 1/16 درصد کاهش یافت. افزایش وزن جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی مقادیر بالای جو و سطح 05/0 درصد آنزیم هیچ گونه اختلاف معنی داری (01/0>p) با گروه شاهد نداشت. همچنین مکمل آنزیمی در هر دو سطح، به خصوص در سطح 05/0 درصد باعث بهبود معنی داری (01/0>p) در مصرف غذا و ضریب تبدیل غذایی جوجه های تغذیه شده با جو شد. آنزیم در هر دو سطح به کار رفته، مخصوصاً در سطح 05/0 درصد باعث کاهش معنی دار (01/0>p) در چربی محوطه بطنی جوجه ها گردید. نتایج کلی این آزمایش نشان داد که جو با آنزیم جایگزینی مناسب برای ذرت بوده و سطح 05/0 درصد آنزیم، به دلیل عملکرد بهتر و تولید اقتصادی تر یک کیلوگرم گوشت، بر سطح 025/0 درصد آنزیم برتری دارد.